«Ο Μανώλης τ’ Απεράθου… ο Μανώλης του Κόσμου»
«ΤΣ’ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»: Εξάστιχα από τον Νίκο Σαρρή
Δεν ήντεχες, που ‘γγιχτικιά,
ήνιωθες τη γερμανικιά
σημαία ν’ ανεμίζει,
απάνω στην Ακρόπολη•
κι ενέβητε υποστολή
κι εκάμετε, π’ αξίζει.Ήσουνα δεκαννιά χρονώ
και μες στσι σκέψες ολλωνώ
-ήρωας τσι ‘ενιάς σου-
εΐνηκες, πού ‘το’ μ πολύ
δύσκολη η αποστολή
και το κατόρθωμά σου.Πήρασι, τότες, οι λαοί
-μες στου πολέμου τη σφαή
θάρρος κι επολεμούσα•
και να που ‘λευτερώθημα…
κι όλ’ η Αξά, που σ’ εχτιμά,
απόψε, ‘ναι παρούσα.
«Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ»: Κοτσάτος από τη Σταμάτα Σταυριανού
Θα γράψω για τον επιστή-
μονα και τον αγωνιστή.Είναι άνθρωπος ατρόμη-
τος που δεν αλλάζει γνώμη.Επάλεψε για ηθικά
στοιχεία και ιδανικά.Στου πολέμου μέσα τσοι κυ-
κλώνες ήζησε τη φρίκη.Έμεινε ανεπηρέα-
στος πιστός σε μια ιδέα.Με καρδιά ψυχή και θέλη-
ση κι ας μην είναι κοπέλι.Ασμυριγλένια αντοχή
κι ας ήλλαξε η εποχή.Και θα παραμείνει πάλι
κάρι με ψυχή ατσάλι.
«ΑΚΟΜΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ»: Τετράστιχα από τον Νίκο Σαρρή
Σημαία ‘σαι, ‘ιά τσι λαοί,
Γλέζο, του κόσμου όλου
και δακρυγόνα πέφτουσι,
μα δε δουλειάς καθόλου.Ακόμα δε γκουράστηκες
–που είναι περασμένοι
χρόνοι πολλοί– και πολεμάς
να σάσ’ η οικουμένη.Τα χρόνια κι ά μ περάσασι,
Τίοτα δε λιεύγει
τη δύναμη, που μέσα σου
έχεις και περισσεύγει.Ο Σύλλογός μας σε τιμά,
μα το ν τιμάς κι ατή σου
κι ευχαριστούμε σου πολύ,
πού ‘ρθες, μαζί μας κι ήσου.
«‘ΙΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ»: Κοτσάτος από τον Νίκο Σαρρή
Τσι λαοί όλοι συγκίνη-
σε, η πράξη σας εκείνη.Τη σημαία κατεβάσα-
σι κι εδώκασι μι’ ανάσα.Είχε μεγάλη σημασί-
α, που τη γ κατεβάσασι.Οι λαοί πήρασι δύνα
μη πολλή, τα χρόνια ‘κείνα.Θα ‘πομείνεις με το Σάντα,
κορυφαίοι του Σαράντα.Και θα θυμούνται, ‘ιά πολλοί
αιώνες, την »Ακρόπολη»…
«ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΣ΄ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»: Κοτσάτος από τη Σταμάτα Σταυριανού
Ήταν Μάης του Σαράντα
ένα κι ήσουν με το Σάντα.Με ιδρώτα και με κόπο
καθαρίσανε τον τόπο.Αψηφώντας τους κινδύνους
τους σκληρούς καιρούς εκείνους.‘Ια να βγάλουν τη σημαία
απ’ τσ’ Ακρόπολης τη θέα.Στέλνοντας ελπίδας όρα-
μα σ’ ολόκληρη τη χώρα.Νιώσανε κείνο το πρωί
τση λευτεριάς γλυκιά πνοή.Ήτονε μήνυμα τρανό
εκείνο ‘ια το Γερμανό.Πως στα δικά μας χώματα
δεν έχουν δικαιώματα.
«Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ»: Τετράστιχα και κοτσάκια από τη Σταμάτα Σταυριανού
Ω! Αετέ του γέρο Ζα, του Φαναριού καμάρι
γλυκιάς αυγής ξημέρωμα τ’ Απεραθιού καμάρι.Άνθρωπος είσαι λαϊκός
γνήσιος και αυθεντικός.Το όνομά σου ξακουστό, ανά την Οικουμένη
κι η φήμη σου Παγκόσμια και χιλιοδοξασμένη.Και θα παραμείνουν οι α-
γώνες σου στην ιστορία.Τση φυλακής τα σίδερα δεν μπόρεσαν να σβήσουν
εκείνα τα οράματα και να τον εγκλωβίσουν.Πάλευε για την ειρήνη
και για τη δικαιοσύνη.Θάρρος, αδάμαστη ψυχή και θέληση ατσάλι
κι αν χρειαστεί και σήμερα θ’ αγωνιστεί και πάλι.Με καρδιά ψυχή και δύνα-
μη όπως τα χρόνια κείνα.Θα μείνεις ασυμβίβαστος στου χρόνου την πορεία,
σύμβολο διαχρονικό γράφοντας Ιστορία.Και να ξέρετε δεν παίζο-
με παιχνίδια με το Γλέζο.
Σχολιάστε